سلام.همونطور که همه دیدن و خودتم گقتی بازی دلچسبی نبود.هرچند بازی از این بدتر هم خیلی داشتیم! به نظرم پرسپولیس با توجه به شرایط روحی و فشاری که روش بود بازی قابل قبولی انجام داد البته تو نیمه اول.تو نیمه دوم با توجه به شرایط سنی خط میانی و بازیکنانی مثل کریمی و مهدوی کیا نتونست مثل نیمه اول سرحال بازی کنه.استقلال هم دل به سانترهای بلند داشت که به نظر من با توجه به قدرت سرزنی مدافعیت سرخ برنامه مناسبی نبود که کاملا هم بی اثر شد.بر خلاف شما انتقال عمران زاده به خط حمله رو به نبوغ و هوش قلعه نوعی ربط نمیدوم شاید فقط یک شوک کوچولو و الته لحظه ای به کادر و سکوها بود.همونطور که واضح بود مدافعین همه توپهای اولو مسلط میزدن و تنها حرکت حنیف هم که اصلا آفساید بود.در کل مساوی عادلانه بود و کادر راضی بودن و به نوعی نه سیخ سوخت و نه کباب.به نظرم وضعیت جدول الان گول زننده ست و مجازی و هم پرسپولیس و هم استقلال تا پایان نیم فصل به زمده مدعیان خواهندپیوست.
پاسخ:سلام،
کاملا با نظر شما موافقم ،بجز تغيير پست حنيف عمران زاده!اتفاقا برعکس شما که فکر ميکنم استرس ناشي از اين تغيير غير طبيعي پست حنيف توسط قلعه نويي،همانند هواداران داخل ورزشگاه هم سو و غير قابل هضم و هراس انگيز بود!اين بچه غول استقلال بود که در دقايق کوتاهي که در خط حمله بازي کرد تمامي سرها را روي سر مدافعين پرسپوليس زد و يا حداقل تاثير گذاشت و به قولي توپ هاي ارسالي را به سر تاثير گذاشت و اگر امير قلعه نويي حنيف را به پست اصليش برگرداند،آوردن يک سرزن جوان تر و تازه نفس بود و بي شک اگر سايه فرهاد مجيدي روي تيم سنگيني نمي کرد و امير قلعه نويي فکر پايان بازي و انتقاد هواداران تيمش بابت استفاده از يک مدافع در خط حمله را نمي کرد،مطمئنا عمران زاده را تا پايان بازي در بين دفاع سه نفره پرسپوليس نگه مي داشت!ضمنا تنها دليلي که استقلاليها نتوانستند از اين تغيير تاکتيک بهره کافي را ببرند،کم تعداد بودن بازيکنان استقلال در پشت محوطه جريمه پرسپوليس و يک سوم خط دفاعي پرسپوليس بود و به دليل آنکه عمران زاده در نوک خط حمله به بازي گرفته شده بود،عملا آرش برهاني و سياوش اکبرپور در دو بال کناري وي بايد حضور مستمر پيدا مي کردند که آرش تا حدودي به خاطر حمايت از حمودي که عمران زاده وي را در خط دفاع تنها گذاشته بود،به عقب متمايل شده بود و از آنطرف سياوش با توجه به بازي بد بيک زاده بيشتر به خط دفاعي کمک مي کرد!اما تا حدودي بهتر از برهاني ظاهر شد.لذا اين کم تعداد بودن آبي پوشان در پشت سر عمران زاده و استفاده نکردن از موج دوم حمله در فوتبال که همانا شوت از راه دور مي باشد،عاملي شد که اين تغيير تاکتيک امير تا حدودي به چشم نيايد!
نیمه دوم؛نیمه مربیان و توفیق مجدد قلعه نویی با دستان خالی!
نويسنده: 
